,,NIE JESTEŚMY SAMI W KOSMOSIE""

W tym tygodniu grupa ,,Wiewiórki” realizowała temat ,, Nie jesteśmy sami w kosmosie”

W ramach podstawy programowej dzieci :

- rozwijały mowę, wdrażały się do udzielania prawidłowych odpowiedzi dotyczących tekstu E.Stadtmuller ,,Ufoludki” oraz B. Szelągowskiej ,,Nasza ziemia i planety”

-ćwiczyły wyrazistą wymowę oraz narządy mowy poprzez ćwiczenie ortofoniczne ,,Kosmiczne echo” oraz zabawę logopedyczną ,,Kosmos”

-rozwiązywały zagadki słowne o ufoludkach

- dzieliły rytmicznie na sylaby nowo poznane słowa: ufoludek, rakieta, kosmos

-ćwiczyły określanie przedmiotów w przestrzeni przy pomocy zabawkowej rakiety używając określeń: nad, pod, obok, w górze, w dole....

-rozwijaly spostrzegawczość wzrokową oraz logiczne myślenie układając puzzle, dostosowane do możliwości rozwojowych dzieci

- rozwijały umiejętność przeliczania w zakresie 3-4 i więcej-za pomocą kostki oraz sylwet ufoludków

-rozwijały motorykę małą oraz prawidłowy chwyt dłoni wykonując prace plastyczno-techniczne; ,,Rakieta”, oraz ,, Gwieździste niebo”

- rozwijały słuch muzyczny przy piosence ,,Ufoludki”

- uczestniczyły w zabawie pantomimicznej ,,Ruchy ufoludków”

- rozwijały sprawność ruchową w zabawach z użyciem woreczków, szarf; maszerowały w takt muzyki-reagując na sygnały:szybciej-wolniej; ciszej-głośniej

Ćwiczenia logopedyczne:

Ruch planet - dzieci poruszają językiem, ruchem okrężnym, przy szeroko otwartej jamie ustnej: raz na dole, raz na górze
Start statku kosmicznego - język mają ułożony na dolnej wardze, wzbijają go ku górze i kierują jak najdalej w stronę nosa. Następnie lądują na dalekiej planecie - język opada na dolną wargę.
Powitanie ufoludków - przesuwają język po górnej wardze w prawo i w lewo. Gdy dzieci opanują ten ruch w dokładny sposób, możemy dodać do niego ruch rąk: unoszą ręce w górę i przesuwają je, zgięte w łokciach, od lewej strony do prawej.
Rozmowy kosmitów - dzieci wymawiają sylaby: ba, bo, bi, be, bu, by, pa, po, pi, pe, pu, py, najpierw cicho, a potem coraz głośniej, a następnie głośno i coraz ciszej
Odlot statku kosmicznego - usta mają szeroko otwarte, język (oparty o dolne zęby) wzbijają ku górze, najdalej jak się da, i lądują za górnymi zębami.